18 Mart 2008 Salı

18 Mart 1915le gurur duymaya hakkımız yok!

O gün benim için kutsallık taşır her Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı gibi diyemeyeceğim ama bu ülkenin yarısı gibi diyebilirim.(bu bünye Atatürk kim ki diyenleri de gördü,nice hainleri de...) Benim içinse onu daha da kutsallaştıran soyadımın kökenini oluşturan savaş olmasıdır, aynı zamanda bloga adını veren dardanos şehit düşmüş topçu birliklerimizden birisidir. Eskiden hem canım acıyarak hem de gurur duyarak anardım ama 2008deki 18 Mart yüreğimi yakıyor çünkü ülkenin karış karış satılmasından çok büyük rahatsızlık duyuyorum. En dramatik tablolardan birisi ise 18 Mart'ta karşımıza çıkıyor:

18 Mart 1915: Medeniyet dediğimiz tek dişi kalmış kana doymayan kavramı silahla defettik Çanakkale'den.

Temmuz 2007: Amerikalı altın şirketleri Çanakkale'de bulunan Kaz Dağları'nda siyanürle altın çıkarıyor.

Atalarımız emperyalizmi, hainliği bu ülkeden göğsünü siper ederek atarken bizler parayla bu topraklar karış karış satılırken sessiz kaldık. 18 Martla gurur mu duyarsınız yoksa "Atalarımız'a" layık olamadığımız için utanç mı duyarsınız bilemem.


J. C. Davies adlı bir asker annesine yazdığı mektupta şöyle demekteydi:

“... Vurulduğum 18 Mayıs günü, keskin nişancı bir Türk kızı vardı. Güzel, iri yapılı ve 19-21 yaşları arasında görünüyordu. Günün uzunca bir bölümünde sürekli olarak ateş etti. Gerçi bir çok adamımızı vurdu ama gün bitiminden önce Avusturalyalı bir asker tarafından vurulunca, gene de üzüldüm. Ölüsünü ele geçirdiğimizde yanında bir Türk erkeğinin cesedini de bulduk. Kadının vücudunda tam 52 kurşun vardı... Bu savaş korkunç."

2 yorum:

Ömer dedi ki...

Ben Ata'min izinden gidiyorum,ben bu vatana layik bir evlat olmaya calisiyorum ve calisacagim. Benim vicdanim rahat.

Amerika'ya bir seyleri satanlar olabilir,onlardan bunun hesabi bu dunyada olmasa ahirette elbette ki sorulacaktir. Ancak Amerika'ya birseyleri satanlar, benim Canakkale ile gurur duymami asla ve asla engelleyemezler.

Roy Keane dedi ki...

İkisi de birer bakış açısı tabi. İkisi de en sonuna kadar haklı. Çanakkale'yle gurur duymaya hakkımız yok derken mevzu Çanakkale Savaşı'nın kendisine bir atıf değildir,nitekim savaşın zorluğu yabancı bir askerin günlüğüyle vurgulanmıştır. Ülkenin şu haline bakıp utanmaktan gurur duymaya fırsat bulamıyorum manasındaydı ama senin bakış açın da doğru elbet. Sonuçta bizim elimizde değil ülke gündeminde olanlar.